یه روز،یه کفش قشنگ دیدم که خیلی ازش، خوشم اومد،با اینکه برام تنگ بود و پامو می زد،خریدمش!
فروشنده می گفت: نگران نباش،جا باز میکنه..... مدتها گذشت،اما اون کفش جا باز نکرد. با خودم می گفتم،تو مسیرهای کوتاه میپوشمش،اما بازم اذیتم می کرد و پاهامو زخم می کرد،ولی من خیلی دوستش داشتم....تا بالاخره یه روز،اون کفش رو کنار گذاشتم! امید من واسه جا باز کردن اون کفش،بی مورد بود. اون کفش سایز پای من نبود .درسته که خیلی می خواستمش،ولی به درد من،نمی خورد !
خلاصه از اون کفش،هیچی واسم نموند،جز زخم هایی که روی پاهام گذاشته بود....
بعضی‌ از آدمها هم درست ،همین طورند !
باید کنار گذاشتشون،چون به سایز قلبتون ،نمی خورن ! حالا هر چقدر که دوستشون داشته باشی
آخرش فقط زخماشون،بجا میمونه....